Jak zachęcić dzieci do wykonywania obowiązków domowych?

Chcesz wychować samodzielnego, odpowiedzialnego, pewnego siebie i umiejącego planować człowieka. Wiesz, że codzienne obowiązki domowe są świetną pomocą w wykształceniu tych cech. Dzielisz zadania, robisz plany, ale...

Zamiast udanej współpracy i lśniącego domu, śmieci wysypują się z kosza, naczynia piętrzą się w zlewie, twoje upomnienia spotykają się z tym samym, przeciągłym "Zaaaaraz!", a niezmiernie zajęta latorośl ucieka do swoich bardzo ważnych spraw. Opadają ci ręce i bierzesz się do pracy, albo wściekasz się i grozisz karami. 

Kiedy emocje mijają, siadasz na kanapie z kubkiem herbaty i zastanawiasz się gdzie tkwi błąd?

Jak sprawić, żeby współpraca kwitła bez krzyku lub zniechęcenia? Co zrobić, żeby dziecku chciało się chcieć, żeby uczestniczyło w życiu rodzinnym jako producent, a nie tylko konsument?  Gdzie tkwi magiczny guzik, po którego naciśnięciu malec, a może już starszak poczuje się odpowiedzialny za wasz wspólny dom? 

Obowiązki domowe dziecka, gwarancją sukcesu w życiu?

7 powodów, dla których warto wprowadzać dzieci w obowiązki domowe. 

Chcesz, aby twoje dziecko było szczęśliwe i osiągnęło sukces.
Co robisz?
Zapisujesz na angielski, zajęcia dodatkowe, pilnujesz odrabiania lekcji, zwalniasz z innych obowiązków, żeby miało czas na naukę i wypoczynek.
I... brniesz w ślepą uliczkę...
Bo czy wyedukowane dziecko, będzie szczęśliwym dorosłym, który osiąga sukcesy w życiu?
Oczywiście, że nie, jeśli poza intelektem nie zadbamy o inne ważne elementy - emocje, relacje z innymi itd. Sprawy przyziemne i codzienne, jak mycie łazienki, ścielenie łóżka czy gotowanie obiadu też są bardzo ważne. Ale jaki one mają związek ze szczęściem i sukcesem? Dziś spróbuję cię przekonać, że ogromny!

Co robić, aby dziecko chciało się uczyć?

I znów szkoła. Pierwszaki poznają nowe środowisko, starsi cieszą się ze spotkania z przyjaciółmi. Po pierwszych emocjach i wrześniowej rozgrzewce, zaczyna się nauka, a z nią przychodzi nuda i frustracja. Dzieciaki narzekają na kiepskich nauczycieli, odkładają zadania na później. Ty wspierasz, wymagasz, ale efekty są niewspółmierne do wysiłków. Masz dość, już na samą myśl o tym, co cię czeka. Chcesz dla swojego dziecka jak najlepiej, ale czy jego rozwój musi się wiązać z ciągłymi awanturami? 

Co robić, żeby dziecko chętnie się uczyło?

Dziecko w wirtualnym świecie. Czy może być bezpieczne?

Zastanawiałam się już nad wpływem smartfonów na dzieci.
Dzisiaj krok dalej. Co zrobić, kiedy już wiemy, że:

• dzieci intensywnie korzystające ze smartfonów:
• gorzej się rozwijają, 
• słabiej koncentrują, 
• mają gorsze wyniki w nauce, 
• są bardziej zestresowane, 
• częściej borykają się z lękiem społecznym, 
• częściej są agresywne itd.

• co drugie dziecko ma pierwszy kontakt z pornografią w wieku 11 lat, a zdarzają się już uzależnione od niej 8 latki! A dostęp do nieodpowiednich treści najłatwiej uzyskać przez internet.

Czy zabronić dzieciom używania urządzeń mobilnych i komputera? Czy może wprowadzić kilka prostych zasad?
Pierwszego pomysłu nie damy rady zrealizować w dłuższej perspektywie. Zastanówmy się nad zasadami.

A przy okazji zasad. Ostatnio znów usłyszałam od jednego z przedszkolaków:

- W domu mama sprząta zabawki.
- A w przedszkolu sprzątasz sam. Dlaczego?
- Bo w przedszkolu są zasady :-)

Zatem do zasad!

Nadwaga i cukrzyca, czy grożą także twojemu dziecku?

Jedna trzecia wśród polskich ośmiolatków ma nadwagę lub jest otyłych.  To oznacza, że w 25 osobowej klasie średnio ośmioro dzieci waży za dużo.

Takie wyniki przyniosło, przeprowadzone pod koniec 2016 roku, badanie w ramach WHO European Childhood Obesity Surveillance Initiative (COSI) we współpracy z Instytutem Matki i Dziecka. Przebadano wtedy 3400 uczniów drugich i trzecich klas szkół podstawowych. Średnia wieku dzieci wyniosła 8,5 roku. Jedna trzecia z nich (31,2 proc.) cierpi z powodu nadwagi (18,5 proc.) lub otyłości (12,7 proc.).

Mimo to, tylko 14% rodziców uznaje,  że dziecko ma nadwagę. A co z pozostałymi 17 procentami?
Czy ich rodzice nie zdają sobie z tego sprawy? I w związku z tym,  te 580 z przebadanych dzieci i średnio 17 na 100 nadal tyje?

Dlaczego ilość otyłych dzieci rośnie powoli, ale stale od 40 lat?

Co robić, kiedy Twoje dzieci się kłócą?

Staś wyrywa Jasiowi łopatkę i bije go po głowie.
Kasia krzyczy na Zosię i wbija paznokcie w jej ramię.
Kolejna awantura wisi na włosku. Masz dość.
Nie wiesz co robić.

Rzucić się na pomoc? Rozdzielać kłócące się dzieci?
A może poczekać, aż same sobie poradzą?
W końcu nie będziesz przy nich zawsze i kiedyś będą musiały poradzić sobie same. Nie tylko z rodzeństwem.

Zgodne rodzeństwo. Czy to w ogóle jest możliwe?

Mamo!!! Maaamooo!!!! Ona mnie bije!
A on mi zabrał książkę!
Mam jej dość! Po co ją urodziłaś?
Nienawidzę go! Widzisz jaki jest wredny?

Kłótnie rodzeństwa, ich zazdrość i rywalizacja uprzykrzają Ci życie. Wciąż wyrywają sobie zabawki. Biją się. Ciągną za włosy.  Przezywają.

A miało być tak pięknie. Dwoje, może więcej dzieci, wspaniała, harmonijna rodzina.
Mieli bawić się ze sobą, rozmawiać, cieszyć się swoim towarzystwem, uczyć się współpracy, dzielenia się, dbania o innych.
Niestety rzeczywistość trochę różni się od wyobrażeń. Nawet nieco bardziej niż trochę.

Na szczęście mamy wpływ na relację między naszymi dziećmi. Co możemy zrobić, aby dzieci tworzyły zgrany duet, cieszyły się sobą i budowały dobry, silny związek?

Dlaczego warto podejmować postanowienia noworoczne?

Dzieci rosną, kot tyje, a my się starzejemy. Bez wysiłku. Bez planowania. Bałagan i dodatkowe kilogramy też pojawiają się niepostrzeżenie. Niestety nie wszystko ma tę właściwość. Dlatego co roku planujemy. Że będziemy więcej ćwiczyć (ach ten kalarofer z młodości!), więcej czasu spędzać z rodziną, lepiej słuchać, nauczymy się hiszpańskiego itd. 

Co roku 80 % z nas planuje. Co roku większości się nie udaje. Tylko 8% pod koniec roku może uczcić sukces. Więc może nie warto?  A może spróbować dołączyć do tych nielicznych?

Dlaczego?