Bezpieczeństwo przedszkolaka - co warto wiedzieć.

Dzisiejszy temat to bezpośredni wynik rozmowy ze znajomą mamą kilkulatki i próba odpowiedzi na pytanie "Jak rozmawiać o bezpieczeństwie z przedszkolakiem? Od czego zacząć?"

Można od bajki o Czerwonym Kapturku, ale można jeszcze wcześniej, zanim nadejdzie czas na Kapturka...

Kiedy nasze dziecko jest jeszcze całkiem maleńkie możemy zacząć od akceptacji uczuć. Pozwólmy mu samodzielnie oceniać, czy jest mu ciepło, czy zimno, jest spragnione czy głodne zmęczone czy smutne. Nie mówmy "przecież to nie boli",  "nie ma powodów do smutku". Dzieci wiedzą jak się czują, nie zabijajmy w nich tego instynktu.

Dzięki naszemu zaufaniu, w przyszłości nasz potomek będzie bardziej skłonny zaufać sobie. Kiedy poczuje, że coś mu się nie podoba, nie da sobie wmówić, że wszystko jest w porządku.

Warto przeczytać i dowiedzieć się "Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały..."

Dziś chcę spróbować namówić Was do przeczytania książki o której wielu słyszało, ale nie każdy po nią sięgnął. Mnie poleciła ją dawno temu mama trójki dzieci, jako jedną z tych, którą warto mieć stale w zasięgu ręki. Kupiłam, przeczytałam i czytam do dziś. Leży na stoliku nocnym, sięgam po nią nie tylko w chwilach zwątpienia.



"Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły" duetu Faber, Mazlish jest praktycznym poradnikiem. Autorki przez wiele lat prowadziły warsztaty wychowawcze, zbierały doświadczenia, weryfikowały skuteczność metod. Pokazują w sposób bardzo przystępny jak pomóc dzieciom, by radziły sobie z własnymi uczuciami, jak zachęcać do współpracy i samodzielności, jak chwalić i uwalniać dzieci od grania ról, pokazują też alternatywy kar. Treści podane są w sposób bardzo przejrzysty - znajdziemy w niej  komiksy streszczające poszczególne rozdziały, krótkie podsumowania całości.

Zajęcia dodatkowe - od przybytku głowa nie boli?

Początek września to czas wyboru zajęć dodatkowych dla dzieci. Oferta jest bardzo szeroka i różnorodna, zarówno w szkole czy przedszkolu, jak i poza nimi. Jako rodzice stajemy przed trudnym wyborem: co jest najlepsze dla mojego dziecka? Czy w ogóle powinno robić coś poza podstawowym "programem", a jeśli tak to co? Czy powinniśmy zostawić jakieś wolne wieczory w tygodniu? A może lepiej wykorzystać cały wolny czas na jakąś formę nauki? Zastanawiamy się, co będzie jeśli teraz nasz przedszkolak nie będzie chodził np. na dodatkowy angielski...

W natłoku pytań i wątpliwości warto mieć na uwadze parę istotnych spraw.